انتخاب شریک یکی از مسائل کلیدی در شکل‌گیری اتحادهای استراتژیک است. به همین دلیل، حجم قابل توجهی از پژوهش‌هایی که درباره اتحادهای استراتژیک به چاپ می‌رسد متمرکز بر مسئله انتخاب شریک و چالش‌های موجود بر سر راه این انتخاب است. اهمیت مسئله انتخاب شریک زمانی افزایش پیدا می‌کند که به اتحادهای استراتژیک بین المللی باشد. همکاری و برقراری رابطه استراتژیک میان شرکت‌هایی که به لحاظ ملیت، فرهنگ، رویه‌های کسب‌وکار و حتی الگوهای تصمیم‌گیری با یکدیگر متفاوت‌اند، بسیار چالش‌برانگیز است و به همین دلیل است که مسئله یکپارچگی پس از شکل‌گیری اتحادهای استراتژیک بین المللی به یکی از دغدغه‌های اساسی مدیران اتحادهای استراتژیک تبدیل می‌شود و زمان، هزینه و منابع فراوانی برای حفظ این یکپارچگی صرف می‌شود. پژوهشگران استراتژی در واکنش به این دغدغه، سعی در ارائه پاسخ درباره نقش خاستگاه ملیتی شرکا داشته‌اند، با این حال دیدگاه یکسانی نسبت به رابطه خاستگاه ملیتی و عملکرد اتحاد وجود ندارد و برخی از پژوهشگران تنوع خاستگاه ملیتی شرکا را سبب بهبود سطح عملکرد اتحاد دانسته‌اند و برخی دیگر از این عامل به عنوان چالشی برای تحقق اهداف مورد انتظار اتحاد یاد کرده‌اند.